گفتاردرمانی

گفتاردرمانی

گفتار درمانی چیست؟

برخلاف سوتفاهمی که امکان دارد درباره واژه ”  گفتاردرمانی”  به علت شباهت با واژه های دیگر نظیر رژیم درمانی، آب درمانی و… برای بعضی افراد به ایجاد شود،
معنی این واژه درمان به وسیله “گفتار” نمی باشد؛ بلکه گفتاردرمانی “گفتار و زبان” فرد را بهبود میابد.
به عبارت دیگر فعالیت های گفتاردرمانی می توانند در سکوت کامل و فقط با ایمان و اشاره انجام شود.

در واقع گفتار درمانگر متخصص ارتباط یا ارتباط درمانگر می باشد،
زیرا گفتار تنها بخشی از ارتباط می باشد و بسیاری از تلاش های ما برای برقراری ارتباط مانند خواندن و نوشتن،
حالات چهره ای، زبان بدن و تماس چشمی، غیرکلامی میباشند و همه این ها در حوزه کار گفتار درمانگر می باشد.
پس هدف از گفتار درمانی همیشه فقط “زبان باز کردن نمی باشد
زیرا بسیاری افراد امکان دارد به دلایلی مثل تصادف یا فلجی عضلات زبانی و حلقی و… تا پایان عمر از توانایی صحبت کردن و گفتار را از دست بدهند،
اما نباید و نمی توان این افراد را از ارتباط برقرار کردن منع کرد.

گفتار درمانگر می تواند با روانپزشک، روانشناس، کاردرمان جسمی و ذهنی، نورولوژیست،
پزشک گوش و حلق و بینی ، پرستار، معلم( برای کودکانی که به مدرسه می روند.)
و فیزیوتراپ برای کار تیمی و چندجانبه ای که در خلال آن درمان بیشترین تاثیر را برای مراجع داشته باشد همکاری داشته باشد.

اختلالات گفتاردرمانی

گفتار ( تکلم)، زبان، بلع، صوت و ارتباط از جمله حوزه‌های اصلی در گفتار درمانی می باشند.

برخی از مشکلات گفتار درمانی به این صورت می باشند:

  • مشکلات ادراکی: باعث ضعف در ارتباط برقرار کردن فرد با سایرین می‌گردد.
  • مشکلات در زمینه ارتباط اجتماعی: معمولا در چگونگی انتقال افکار و نظرات به دیگران بروز می‌کند.
  • مشکلات در زمینه خواندن و نوشتن: این مشکلات ناشی از ارتباط حروف و صداها، ارتباط کلمات و معنی می باشند.
  • مشکلات در پیدا کردن کلمات: این نوع مشکلات معمولا به علت نقص‌های خاص زبانی همچون تاخیر زبانی به وجود می‌آیند.
  • مشکلات صوتی: فرد صداهای بسیار نازک و یا گوش خراشی تولید می‌کند. این صداها باعث تضعیف ارتباط اجتماعی این فرد می‌شوند.
  • آسیب ساختاری زبان: فرد در ساخت جمله با مشکل مواجه می‌شود. جملاتی توسط کودک ساخته می‌شود، دستور زبان درستی ندارند.

اما چه زمانی باید به گفتاردرمانی مراجعه کرد؟

هنگام بروز اختلالاتی به شرح زیر است :

  • لکنت
  • آلزایمر
  • دمانس
  • فلج مغزی
  • پارکینسون
  • کم شنوایی
  • بیش فعالی
  • سکته مغزی
  • اختلال یادگیری
  • اختلالات ریاضی
  • اختلال اوتیسم
  • شکاف کام و لب
  • اختلالات تنفسی
  • اختلال بلع در غذا
  • عقب ماندگی ذهنی
  • اختلال تلفظ صداهای گفتاری
  • تاخیر در شروع و یادگیری گفتار
  • اختلالات خواندن و نوشتن کودکان
  • اختلالات بلع و تنفس در نوزادان نارس
  • ALS,MS,PSP بیماری های پیش رونده ای نظیر
  • اختلالات صوتی نظیر گرفتگی صدا، خشونت صدا و
  • تمام اختلالات و بیماری های دیگری که باعث به وجود آمدن اختلال در گفتار و زبان و بلع فرد می شوند.

چگونه باید متوجه شویم که کودکمان نیاز به گفتار درمانی دارد؟

نیاز است اگاه باشید در چه سطحی از مشکل‌هایی از این قبیل، گفتار درمانی مورد نیاز می باشد که در اینجا چند معیار به شرح زیر می باشد:

  • به این دلیل کودک شما به گفتار درمانی نیاز دارد زیرا:
  • دیگران سخت متوجه سخن کودکتان میشوند.
  • صحبت کودک با لکنت، تکرار، طولانی شدن و بلوک‌ها مختل می‌ گردد
  • فرزند شما در سخن گفتن و یا ترجمه افکار خود، مبارزه با کلمات دارند.
  • فرزند شما بر روی مهارت‌های اجتماعی، مانند دوست داشتن، برقراری ارتباط مستقیم، یادگیری مهارت‌های بازی و مشارکت با دیگران دچار مشکلات می باشند.
  • امکان دارد کودک شما تلفظ کامل داشته باشد و در خواندن هم سریع باشد اما باز هم امکان دارد که به گفتار درمانی نیاز داشتع باشند تا مهارت‌های زبان عملگرایانه خود و یا فرآیند استفاده از زبان را به درستی در سناریو‌های اجتماعی برای گفتگو، یافتن دوستان جدید و یا درخواست‌های ساده یاد بگیرند.
  •  کودک، امکان دارد به علت ناتوانی یا شرایط پزشکی، مانند؛ اوتیسم یا اختلال شنوایی نیز به گفتار درمانی نیاز داشته باشد؛ زیرا این بیماری توانایی برقراری ارتباط را تحت تأثیر  میگزارد.
  • در موارد فوق، با آسیب شناس گفتار زبان (SLP)، مشورت داشته باشید.
    SLP، اغلب خدمات این کودکان را در سن نوجوانی شروع میکنند و طی سال‌های مدرسه ادامه دار میباشد
    حتی اگر فرزند شما در یک سرویس گفتار درمانی، ثبت نام شود،
    مکان دارد نیاز  داشته باشد که تمرینات گفتاری در خانه را برای حمایت از درمان صورت گیرد.

پاسخ دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

rest